Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

E-MAIL ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ

Ο λογος που με αναγκασε να σας στειλω αυτο το e-mail,παροτρυνωμενος και απο αλλους συναδελφους μου,ειναι η κατασταση που επικρατει στο καταστημα του Αμαρουσιου μετα την αποχωρηση του κ.Καισ.

Ενα καταστημα που αποτελουσε προτυπο για τα υπολοιπα εδω και καιρο,μετα την ελευση και του δευτερου διευθυντη ειναι σαν ενα καραβι με δυο καπετανιους,εν μεσω καταιγιδας,οπου ο ενας στρεφει το τιμονι δεξια και ο αλλος αριστερα,κατευθυνομενο προς την καταστροφη.Και εμεις σαν πληρωμα να προσπαθουμε με ολες μας τις δυναμεις να κρατηθουμε στο καταστρωμα.Αυτο εχει ως συνεπεια το μεγαλυτερο μερος του προσωπικου να ειναι δυσαρεστημενο,να εχει χασει την ορεξη για δουλεια και κατ'επεκταση να εχει μειωθει και η αποδοση του.

Οι περισσοτεροι απο εμας εργαζομαστε αρκετα χρονια,εχουμε αποδειξει την αξια μας σαν ανθρωποι και σαν πωλητες,αγαπαμε την δουλεια μας και ειναι αδικο να αντιμετωπιζομαστε σαν αριθμοι στις εβδομαδιαιες μετρησεις τους και να δουλευουμε κατω απο καθεστως τρομοκρατιας και συγχυσης.

Πραγματικα αξιοι συναδελφοι μας οπως ο κ.Παστρ. αν και ειχε την εκτιμηση και αγαπη ολων των συναδελφων του,αναγκαστηκε να αποχωρησει μη μπορωντας να ακολουθησει τις παραλογες απαιτησεις των ανωτερων του.Θεωρω οτι αυτη ηταν μια σημαντικη απωλεια για το καταστημα μας.Επισης ο κ.Αλεξοπ. δεν ηταν λιγες οι φορες που αφηνε το γραφειο του υποδιευθυντη και οποτε παρουσιαζοταν αναγκη φορουσε την μπλουζα των media και βοηθουσε στην αποθηκη.Αυτο συνεβη μαλιστα και την ημερα της απολυσης του.

Φοβουμενοι οτι θα ακολουθησουν και αλλοι συναδελφοι τον δρομο της αδικης απολυσης ή αποχωρησης και μη εχοντας αλλες αντοχες να συνεχισουμε τον καθημερινο αγωνα μας,δειτε αυτο το e-mail σαν μια κραυγη απογνωσης και παρακαλουμε για τις δικες σας ενεργειες.

Εχουμε εμπιστοσυνη στις ικανοτητες σας και ελπιζουμε στην αμεση ανταποκριση σας ωστε συντομα να ανακτησουμε τις δυναμεις μας και να φτασουμε το καταστημα στην θεση που του αξιζει.